Onun da katılaşır kalbi koruma diyerek o bir başkadır Tepene çıkardıysan yüksek kar alır Zirveler soğuk olur soğuk alan soğur Doğur anam doğur, dokuz doğursan da uslanmıyorsun oğul Keşfedilmek istemez tarihi eser sırların Bir damla kalmış su gibi bir seferlik ellerin Gelincikten koparmazsan hatırı kalır kırların Ne kadar yara alsam da ben iflah olmayan kadın Kimin vakti dolmuş o yolcuymuş hikâyemiz hep bir varmış bir yokmuş Dolamış ipini bir salmış bir tutmuş Kararsız bırakır varlığın fütursuz tereddütlü sevda huzursuz sen hep yorumsuz Sen gibi kimse görmedim benim için bir başkaydın Sona kalırdı herkes çünkü sen en baştaydın Açığa çıkan sırlarında güzelliğin boğuldu, güzelliğine doyuldu
Nakarat: Çok yaşamam sandın gittikten sonra Geri dönme, dönmesen ne olur Yaşadığım ne hayat ne de toprak var git x2 Geri dönsen dönmesen ne olur
Sagopa Kajmer:
Bitsin bitmesi gerekenler Varsın gitsin gitmesi icap edenler Ya kal, ya git. Kararsızlık en kötü çözümsüzlük Kime denk gelmiş ki üzüntüsüzlük Ya mutluluk talihlileri kim Tekken gülebilmek işin özüdür Sen nerden bileceksin hangisi benim son sözümdür Beni var yak ama ateşi benden isteme Öldürmek için beni benden silahımı bekleme Cümleni bitir artık tekleme Aman ne karışık bir trafik var içimde keşke bilseydin Gerçi bilebilirdin bilmek isteseydin Sen şu çarpışmaları izle uzaklardan yas tut Kendini benim yapmadıklarımı yapmış gibi düşün ve korkut Sen şahane bir uçurtmasın Ben de senin ipinim unutmayasın Bensiz söyle ne işe yararsın Bırak bana anlatmayı en iyi bildiklerimi Yazmaya zorlama ne olur zorla sildiklerimi Çünkü artık korku sarmaşıkları sardı fikrimi En ihtiyaç anımda bırakıverdiler ellerimi Düşerken gezdim hızla yükseklerdeki tepeleri Şimdi kırık haldeyim, kırık bir haldeyim Geri dönsen dönmesen ne olur
Nakarat: Çok yaşamam sandın gittikten sonra Geri dönme, dönme sen ne olur Yaşadığım ne hayat ne de toprak var git x2 Geri dönsen dönmesen ne olur