Rüzgârda savrulan bir yaprak gibi Durdum derken sürüklenmeye başlarım yine Yazıp tüketirsem acım biter sanmıştım Ama yeniden yastayım hay canına yandığım Suskunluğuma aldanma bakışlarım kâfi yakmaya Yalnızlığım elle tutulacak kadar yakında Düşünüyorum sessiz ol gücün yoksa bana katlanmaya karşımdan defol Tutup yere attığın, suretimdi baktığın Denize düşsem de sen gemini kurtar Karaya çıkan yolu yüzdüm kaç kere Galip benim böyle kral gibi söyle havan kime? Ben planlayana kadar olup bitiyor her şey Ben kurana kadar dağılıyor hayatım Hülyalarıma bak iki dirhem bir çekirdek Aldanıyorum ölene dek, şeytan aldatınca kikirdek
Nakarat: Tanırım seni sen hiç sevmeyi bilmezsin Kaybolsam hafta olur beni aramaya bile yeltenmezsin O zaman gel günahsız git günahlarla koy beni yerine bu yangınıma üfle Gel hatasız git hatalarla vur beni dibime şu hallerim ne külfet
Sagopa Kajmer:
Ben bir iki şey biliyorum, üç-dört şey ekliyorum Gerekmez Bana kimselerden gelecek yorum Ayaklar benim, yazan kol benim kolum Düşünen pay da benim bu treni çeken ray da Bilir misin rap için güneş de benim ay da Aldım başımı yürüyorum kelle koltukta Selle aşar takam ırmakları yoklukta Neden kimilerini gözüm görür her boklukta Gücünüz aynı güçsüzlük çoklukta Ölümü gömdüm gözlerinde şimdi sıra toprakta Bakalım o seni nasıl ölüme gömecek son trakta Doğru kazan yalan sat da doy doy tat da Zehirli akrep itinaya aranır maksatta İçine kibir ateşi düşmüş nefisleri söndür ilk fırsatta Aşağıda selametin varsa tepeden düş atla Kasva
Nakarat: Tanırım seni sen hiç sevmeyi bilmezsin Kaybolsam hafta olur beni aramaya bile yeltenmezsin O zaman gel günahsız git günahlarla koy beni yerine bu yangınıma üfle Gel hatasız git hatalarla vur beni dibime şu hallerim ne külfet