Yine yeniden Yunus kayıtta, karamsar ton ve orta halli kelam. O zaman rapime başlamadan herkese selam. Beni adım Sagopa Kajmer ”Pesimist Kötü Adam”. Şimdi görelim bakalım kim hadım kim madam. Minör ve majörler tartışmaya devam ededursun, sen ritme kendini kaptır ve teslim et. Benden söylemesi kendine her an yet çünkü hayatın içindekilerin çoğunun yüzü bet. Pürüzleri pür dikkat seyret. Gözlerim kuru ama yastığım hala ıslak, yüzümde kirli çamaşırlarım asık ne utanç verici. Sadece iyi insan olmakla gelebileceğin tek yer takla. Sago konuştukça ağzından dökülür gizlenmiş bakla. Doğru bildiğin yanlışlarını kendine sakla, yürüme ahmakla ve gazla. Bu gazla nefretlerini hakla. Buraya kadar geldim elimde iki pikap iki pilakla. Yo mic check iğnelerini pilaklarına sapla!… Hey ordaki beğenmediysen benim kanalı zapla. Bizde kabul görmez cahilden gelen afra tafra. Esefle kınayan MF varya harbiden en güzel tayfa. Gözlerimle beraber dolar sayfa. Nakarat Hadi kaç kaçabilirsen; Hadi koş koşabilirsen; Hadi cay caya bilirsen benden uzanır, tutarım, yakalarım.. Kolera Tükenmek de var yeniden başlamak da övgü yağdırmak da var haşlamak da çiçekleri ekmekte var koparmak da durumu bok etmek de var toparlamak da beş parmak sansan da benim marifet on parmakta Kolera yine mutfakta rhyme keser, kafiyeleri döver, nadide kelimeleri yan yana dizer, kan cana gelir rap hayat bulur, üzerimdeki kara bulutlar rapim başlayınca bir bir kurur, sıkkın canım durulur kesen bıçak yara verir, yara bantlarım eskir, yarasalarım gündüz gezer, yaralarım incinir, incitir beni her kuru iftira üzerime atılan, meğer ne kolay işmiş üzerime atıp tutulan. Hiç unutmam Cengiz Kurtoğlu’nun bir albümü vardı ismi unutulan, gelin olmuş gitmişim hiç ardıma bile bakmadan, ne kaldı geriye kaybettiğim onca zamandan? Bana miras kaldı onurum anamdan babamdan.