Սասնու ահեղ կռվին Գելիգուզանցի Հավսեն, Երկու մանչն իր ղրկեց Գրքոյին քոմակ: Մեր սուրբ Մարաթուկ, Անդոկ, Ծովասար կկանչեն, Չուր եփ մեռուկ մենք մնանք, ամոթ եղի մեզ:
ՈՒր մենք քար կհալցունք, Ջուր կդարձունք երկաթ, Հերիք էղնինք ծառա, Տաջիկներուն վատ:
Իրեն երկու տղին Ավեյին, Հաջոյին, Գրքոն առավ ուր խումբ, մտավ գոտեմարտ,
Հաջո, Հաջո լաչակ քաշեմ, Քաշեմ ես քո գլուխ, Հորի ես կայնե լաո, Մտի գոտեմարտ:
Երգում էր հայ քաջուհին, գրոհ տանում որիք իր, Երգում են մայր ու որդի, երգ այս անբասիր, Առյուծ մըր առջև են կփախնի քանց կատու, Հերիք եղնինք հայեր տաջկին հարկատու:
Հերիք այսքան արյուն, չտեսանք վառ գարուն Մըր աչքերում միշտ լաց, օգնե մեզ աստված, Դուք մըզի ապավեն, փրգիք թուրքի դավեն Քաջ որդիք Սասնա տան մենք ձեզի