Feck – Bağışla Bəzi mahnılar sevgiyə yazılır, Hərdən mahnı ağladır, kədərlidi, Sətirlərdə gizlənir göz yaşı. Gecə dinləyərkən ya da avtobusda gedərkən, Mahnı ən yaxın dost ola bilir - onunla danışa bilsən. Zaman isə dayanmır, gedir... Axırdın qum saatında zamanla, Zəhərlənirdim xain əqrəbin zamanıyla, Qəhərlənirdi baxışlar göz bəbəylərində, Yumulu göz qapaqlarım beyinin tələbilə. Dolanırdı bədənimə zamanın zəhəri, Bulanırdı mənzərə görürdüm bir təhəri, Mənim romanımda sən baş qəhrəman kimi, Səninlə saatlar uçurdu sanki an kimi. Unutdum yenə səni bağışla, Bu mahnı sənə son çağırışlar, Payızda bir isti qucaq, Yaz dumanında qoy yox olax. Son qoyax bu fəsil çarxına həmişə qış olsun, Ya da olmasın, bilmirəm, mən yenə qərarsız, Yanvar qarında ayaq izləri, Paxılsan günəş əritdi kaprizlərin, Qorxaq insanlar nəyə gərəy çətir? İslanma qorxusu? Axı çox çətin. Gecə vaxtı mahnım köhnə bir dost kimi, Qulağında pıçıltılarımla. Gecə vaxtı xatirələrin səhərə çevirər, Otağımı sənin işıltılarınla. Yenə mövzudan çıxdım. Külək şam işığıyla, divar qələmin kölgəsilə rəqs edir. Hər şey yenə bir-birinə girib həyatımda. Sən mənə biraz da səbr et. Unudulmuş adaya gözlənilməz yağış, Sən sahildə dəniz. Dəniz sənin gözlərinə baxır, Ömrümdə sən tək, əvəzsiz. Külək xəzan yarpaqlarını yolumuza düzərdi, Süzərdi buludlar. Yağışları çətirsiz gəzərdiy, Sürüşərdi ulduzlar. Bizə baxaraq buzun üstündə sevişərdik. Təqvim yarpaqları uçuşur sanki payız, Hər anın dadını çıxararaq səninlə. Gölün üstündə yarışan kağız qayıqlar kimi. Göydən düşən 3 almaya danışardıq nağılımızı. Utanıb qızararkən yanaqların, bir öpüş ətri gələrdi havadan, Bu ilk öpüşün ətri. Əllərim saçlarında yuxuya gedərkən mahnı da bitir…