Geçerken yıllar önümde ayna, gülüyor. Sanki ben değil bir başkası. Derken kalan yarısı da inancın, fayda etmez. Kaybolan zaman değil, elimdekiler. Bu gece sanki bana gün doğmamak için direniyor.
Kurduğum hayalin öncesinde yaşamam gerekenlerin ortasındayım. En içimde kalan onu toprağa koymadan önce unuttum elini tutmayı. Kimileri monotonluk derken kimileri kalır hayatta kıl payı. Benim için hayaldi alamadan büyüdüm rüyalarımdaki sarı uçurtmayı.
Korktuğum her günü getirip aklıma gülümseyip kalkarım bu yataktan. Yerleri çamurlu o sokaklar şimdi keşkelerim için bir anahtar. Bir gün seversen, onda kendini bul. Ama o bile görmez yok olduğunu. Ya da kim bilir, ölmeyi unuturken yaşamak dedikleri belki de bu.
Nakarat/
Dünya dönüyor içinde yalanlarla. Kimse sesini duyamıyor. Yollar geçiyor içinde kalanlarla. Kimse kendini bulamıyor.
Defkhan/
Nereye kaçsan hep aynı, peşinde tuzak. Yola çık hadi sıla yeterince uzak. Ve tamamı yalandan eritme yumak. Unufak parçalara kesildi bu kalp. Sar yaramı çabuk, Def'in kolları kırık. Ulaş bana betonu, duvarları yıkıp. Beni sor bana, dar alanı çok kalabalık. Çok denedik hayatla bir dost kalamadık
Yaradana arz, O da sabrı dener. Yüreğimdeki sevgiye saplı keder. Sözüm ona sana değil, gemi battı gider. Düşman savaşı soğuk ve kanlı sever. Çek, bu bir gerçek; hepsi yalan. Dünya düzeni yıkar beyni paşam. Bak anlamadan eridi gitti zaman. Düştüm eline ve kesildi kafam.
Gördüm, yaşadım üstü kalsın. Bana bugün lazımdı dünkü aklım. Yere düştüm kanadi yaram küstü şansım. Dürüst savaştım, bana güldü hasmım. Dost dediğin or**pu. Günlük, anlık. Beni sırtımdan vurdu, düştü gardım. Bırak bir derdi kederi gürültü yapsın. İhaneti gören üzülür mü sandın ?
Düşürüldüm, kalktım inadina sana. Geldin, biraktin ihaneti bana. O sevgini yaktım kıyafeti kara. Bir öyle bir böyle, idareli kafa. Dürüstüm aslan ve kaybediyorum. Bana düşen haktan da pay veriyorum. Hesap basit, iş kesat fuck it. Bu ömrü baştan bir say geri koçum.