Արի՛, իմ սոխակ, թո՛ղ պարտեզ մերին,
Տաղերով քուն բեր որդիս աչերին.
Բայց նա լալիս է - դու սոխակ, մի՛ գալ,
Իմ որդին չուզե տիրացու դաոնալ։
Եկ,աբեղաձագ, դու արտ ու արոտ,
Օրորե տղիս, քընի է կարոտ:
Բայց նա լալիս է - դու, ձագուկ, մի գալ,
Իմ որդին չուզե աբեղա դառնալ։
Թո՛ղ որսդ, արի՛, քաջասիրտ բազե,
Քու երգը գուցե իմ որդին կուզե...
Բազեն որ եկավ՛ որդիս լոեցավ,
Ռազմի երգերի ձայնով քնեցավ։
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 1