Նա իրականա թե միրաժա Անհնարա հասնել իրան՝ ժամանակը դանդաղ Ու կարծես քամին հանդարտ օրորումա արտը այս Որտեղ իմ կողքը մինչ օրս զուտ իմ շողքն էր Դու եկել ու ինձ տանջում, հեռվից անձայն կանչում ես Սա իրականա թե միրաժա, արդեն ծաղիկ ապառաժը Ճանապարհին հասնելու քեզ, դու հանելուկ ես իմ համար Ռեալն արդեն ցնորքա, կարծես շնհորքն ես երկնքի Ու սերը մեր կնքի աշխարհ որտեղ էլ հենց ես Քեզ տեսա........
Ինչ հրաշք՝ քեզ տեսա իմ երազում {X4}
{Սեվ:} Աչքերս բացեմ ու քո ժպիտը տենամ՝ բալես Առավոտից գիրկս լինես դու լավ գիտես իմ բալեն ես Չմտածես տենաս դուսը ձունա Արեվ թե՞ ակնթարթը չէի փոխի երդվում եմ Քո արեվ՝ բարեվ, բունն իմ Որ դառել ես ժամանակիս ամենօրյա տունն իմ Կապ չունի իմ աչքերը ում կտենան ցերեկով Իրիկունը լավ գիտի ես մնում եմ մենակով Եթե անգամ ես լինեմ հասարակ բարակ մայկով Մի զանգը տաքացնումա ոնց բրդյա հաստ վերմակով Ո՞վա պախկված իմ ներսի չար թշնամին Պետքա հանձնեմ իմ մտքերը սեվ գրչով կարմիր տետրին Սովա՝ իմ մտքերը սառեցված տաքացվող հատկությունովա՝ Գունավորա թե՞ անգույնա լենտը ՝նկարող Կյանքը մեր միշտ դժբախտությունա բերում թե մեկ-մեկ էլ հետը սեր Ոնց կասեր ՄԱԵՍՏՐՈՆ՝ ո՞նց կա սեր
Ինչ հրաշք՝ քեզ տեսա իմ երազում {X4}
{Մանուել:} Արեվային եղանակ մոտ ինձ ոչ թե լուսինա Իմ աչքերը քեզ բալես ոչ թե մյուսիննա Հարազատա ձայնդ որ չեմ լսել դեռ Ինձ հարազատ աչքերը որ չեմ տեսել հեռվից Միայն միչեվ քեզ ես միայնակ էի՝ մի հատա սեր Ոնց կասեր ՄԱԵՍՏՐՈՆ՝ ո՞նց կա սեր