Ne zaman canın yansa bu kadar derinden Sanırsın mümkün değil bir daha üzülmen Ne inat ne gözü kara ne dayanıklı yürek Acıyor aynı yerden her şeye rağmen
Ne akıl kâr ediyor ne fikir o sırada Biliyorsun geçiyor zamanla ama ne fayda
Yaralı tepeden tırnağa herkes yaralı Alışılmıyor acıya yok kaidesi kuralı Kanayıp ne kadar tutabilirsin gül uğruna dikeni Ne gelen anladı ne giden olanı biteni
Adıyorum aşka geri kalanımi Suya söyledim gitti en son yalanımı Aşkın da en hesapsız kitapsız olanını Yaşamazsam kara kaplıya kaydedin beni.