Bir eski resim duvarda Belki Beti belki Pola Markiz'de oturmuş sakin Seyrediyor zamanı gözlerinde tozlarla
Ah bu ne sevgi bu ne ıstırap Bu şarkıyla gönlüm ne harap Al al olmuş gül yanaklarınız Bu mahçup nazlı bu eda bu hal Bir mısra gibi ağzınız Dillenmemiş dinlenmemiş bakire aşklarda
Günlerden güz mevsim sepya Bir tüy kalemle çizilmiş bekler Bir hayat daha olmalı der gibi Kahverengi tonlarda uykularda
Istanbul hatirasi, Bir yerinde altın yaldızlı tarih ve yazı