Verse 1: Hayolim o`zga olam nega bora-bora tunda ko`zim nam O`zi man bu huzurda mehmon, nari borsa bugunam adoim ehtimoli har qadam Ko`zlarim yo`lingdadur, bir mani maqsadim bo`lmadi ro`yo ko`rinmas dunyo Yuguradi bu oyog`larim tomoninga tinmay, hech dam bilmay Mana bu qo`llarim har kuni doim yopiq eshigingni tebratar umuman tonmay Izlaydi ko`zlarim o`zingni faqat, behonumoman Bitti bu doston, yuragimdagi ming karra fig`on Badanimda qolmadi darmon, yo`qlayman o`zingni kunu-tunda o`zimda Kuygan haroratda fursatda, har kelajak bir zamonda Har sahifayu devonda, sezildi na bir issiq, na bir sovuq Har tomonimdan berilgan zarba, na bir zulmni sezdim man betom Vujudimni kuydirsang, bejon etsang Yuragimni qon talatib ohir netaman, jamolingni ko`rsatmasang
Verse 2: Nasibamni maning devonayu rasvodan battar qilsang ham roziman ahir Ohiri borib manzili aloga yetqazsang bo`lar edim man sodir, jonu Jahonim maning, qalbimni do`pposlagan dardimu arzandam maning Har balo qilsang qil, oshiq qilsang bas Bormidi bundan ortiq baht, misoli daraht kabi man so`narim ayyon bevaqt Qadarim bitmasdan mutloq man qildim aht Negadir ko`karmadim ko`kardi ichimdagi dardimu armon Boq mani holimga yoron, ne keregi bor usha go`zal makon Ko`zlaringa man boqmasam, unda borim ham kam Butun borlig` ham kam, kun kabi otsang qani edi natijalarim so`ngida vaslinga duchor bo`lsam Hayronu vayron bo`lsam, yuragim qon otib ohir netaman Jamolingni ko`rmasam