Барам начин знам дека касно е пак да сум твоја не знам како ја пак ќе поднесам плач без глас само зборови празни само зборови лажни за надеж не ги разбирам јас и сега плачам на глас за нас
Ми крадеш од созлите а немам доволно јас ни за себе ме лажеш за твоите ти гледам в’очи како се потрошиле и полека со нежен шепот тивко ме убиваш знаеш каде боли таму удираш
Не знам како си ти но јас научив да тагувам како коцкар со долг што сокрива бол и срам ме гледаш во очи ме лажеш не разбирам зошто се мачеш не не го разбирам денот зар ја разбираш ноќта без нас
Ми крадеш од созлите а немам доволно јас ни за себе ме лажеш за твоите ти гледам в’очи како се потрошиле и полека со нежен шепот тивко ме убиваш знаеш каде боли таму удираш
Ми крадеш од созлите а немам доволно јас ни за себе ме лажеш за твоите ти гледам в’очи како се потрошиле и полека со нежен шепот тивко ме убиваш знаеш каде боли таму удираш