Sverd skrall med glam mot skjoldetram, kongen gjekk ram i kampen fram Der hoyrdest då hær-dunder gå, og Blodfaums å som bruste på Dei stod ei ville; i stridsleik gilde, kongens skarar; kvike karar
På flate strand rann blod i sand Kring faner roper folkehopar
Sverd dei smelte, mot dem skrelte Beit sårodden; de er sverdodden For frostekelde jarn har falle Guitar gilde; i gnyen ville
Eine eg slåst mot åtte Mot elleve to gonger mat eg ulven etla
Karar blødde der kongen trødde Sverds skrall sunder i skjolde-dunder Kongssverd vart raudt, for ramn var ei audt Spjut blodut sviv; spring etter liv