Zahad Sontsa.
Я бачу, што сонца iдзе на заход
I на небасхiле пакiдае свой крок.
Памiж чырвоных праменняу твой сцяг.
Айчына як сонца сагрэвае нас.
Ноч кунае нас у сон
I ветых ахоувае нас спакон.
Яскравыя зоркi, зоркi-знiчы
Асвецяць нашы шляхi у начы.
Запалю я агонь ля блакiтнай ракi
I нап'юся з яе чыстай вады.
Вецер кранае мае валасы,
На далонях маiх - сэрца зямлi.
Зноу захад, потым усход.
Так праходзяць вякi,
Але нам не забыць,
Як зямлю пакiдау за народам народ.
Гэта шлях наш адвечны, яго не спынiць.
Явь, Нава i Правь забыта людзьмi.
Iх больш няма на гэтай зямлi.
Сорам табе, адступнiк-народ,
Ты страцiу свой род.
Sontsevorot еще тексты
Оценка текста
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 2