Εκάεν και το τσάμπασιν Κι επέμναν τα τουβάρια, γιαρ γιαρ αμάν (δις) Και ν’ερρούξαν σό γουρτάρεμαν Τ’Ορτούς τα παλληκάρια οφ οφ αμάν Κλαίν τα πουλόπα τη Θεού Κλαίν τα πεγαδομάτια, γιαρ γιαρ αμάν (δις) Κλαίει το τσιαμπλούκ, το καρακιόλ Κλαιν τ’ έμορφα τ’ ελάτια, οφ οφ αμάν. Εκάεν και το τσάμπασιν σπίτε κι θ’απομένε, γιαρ γιαρ αμάν (δις) Τρανοί, μικροί, φτωχοί, ζεγκοίν Ολ’ κάθουνταν και κλαίγνε, οφ οφ αμάν. Αρ εκάεν κι εμανίεν όλεν το παρχάρ Και ν’εκές τιδέν κι επέμνεν, μαναχόν σαχτάρ (δις) Τρανόν Γιαγκουν σο Τσάμπασιν Σπίτε και θα απόμενε γιαρ γιαρ αμάν Τρανοί μικροί φτωχοί ζεγκιν Ουλ καθούνταν και κλαίνε οϊ οϊ αμάν Κλαιν τα πουλόπα τη θεού Κλαιν τα πεγαδοματε γιαρ γιαρ αμάν Κλαίει το Τσαμπλουκ το Καρακιολ Κλαιν τ' έμορφα τ' ελατε οϊ οϊ αμά