Stworz - Nektar Inspiracji | Текст песни

• Тексты песен
• Stworz
• Nektar Inspiracji

Nikt nie uciszy Wiatru pieśni brzmiących od praświtu pierwszej jutrzenki
Nikt nie zabierze błękitu nieba, gwiezdnej toni jezior w sławskich oczach
Nie zginie gorejący blask płomieni ku mlecznej drodze nocami rwący
I pieśń dębów o dawnej sławie nie zginie bez echa stłumiona wrzaskami kłamców

Ziemia ukoi nas i przyjmie, ogień oczyści serca rany
Nim wyruszymy na jantarowych łodziach do Nawskiej Bramy
Lecz nie zginie poranków zapach w rosy łzach skąpany
Bo gdy nas nie stanie Kosmiczne Koło wciąż gnać będzie naprzód!

Siedem Wiatrów zaśpiewa tedy nad Bałtykiem
I wstanie nowy świt nad martwym krajem
Niebiański Ogniu! Wrogu i Sprzymierzeńcu!
Niechaj spadnie w deszczu Perunowy miecz!

Dzieło nasze zapisze się na firmamencie
I podążymy szlakiem białych Gwiazd
Niech Kosmiczny Miód nas rozgrzeje
a Nektar Inspiracji będzie nam słodkim

Kiedyś powrócimy na łabędzich skrzydłach
By ucztować śród wiekowych borów...!
A gdy powrócą posłańcy z wieścią wyczekiwaną,
zagrajcie na strunach inspiracji pieśni o nowym Dniu!

Stworz еще тексты