Super Girl And Romantic Boys - Na pętli znów | Текст песни

• Тексты песен
• Super Girl And Romantic Boys
• Na pętli znów

godzina zero - trzeba wyjść.
na klatce huk zamkniętych drzwi - już tu nie wrócę.
wypuszczam z ust gryzący dym
mój dom odleciał na sygnale z nim.
to co. wyrzucam klucze.

na pętli znów o czwartej rano
słońce mi nie chce spojrzeć w twarz.
słońce nie daje za wygraną.
już nie udawaj że mnie znasz.
na pętli znów o czwartej rano
życzliwa dłoń bije mnie w twarz.
skąd ja to znam, to znów to samo.
obiektyw rejestruje strach.

domofon - klatka - winda - zsyp
zmęczone stado niemych ryb - krzyczą coś do mnie.
łypią złe oczy w jeden rytm.
już nie wiem sama o co chodzi im.
to co. co ja tu robię.
nurkuję znów w niebieską toń.
w akwarium ktoś rozrzucił sieć, łatwa przynęta.
dotyka czoła zimna dłoń.
w białym pokoju budzę się pasami spięta.

Super Girl And Romantic Boys еще тексты