budzę się wszędzie jest zimno dzwoni ktoś niech nikt nie dzwoni nie ma nic i pusty pokój spokój
spokój
...bo ja nie umiem kochać już, bo ja nie umiem płakać już. Już nie dotykaj więcej mnie, już jest mi wszystko jedno. Widocznie tak musiało być, dziś dla mnie juz nie znaczysz nic. Nie wejdziesz przez zamknięte drzwi, przede mną wielka ciemność.
Przede mną wielka ciemność
idę gdzieś idę przed siebie idą ludzie tacy sami spokój nie patrz tak na mnie oczy zamknięte tak już zostanie
spokój
Bo ja nie umiem kochać już, bo ja nie umiem płakać już. Już nie dotykaj więcej mnie, już jest mi wszystko jedno. Widocznie tak musiało być, dziś dla mnie już nie znaczysz nic. Nie wejdziesz przez zamknięte drzwi, przede mną wielka ciemność.
Przede mną wielka ciemność
boli mnie nie chce pamiętać dotykasz mnie już nic nie czuję nie ma nic i pusty pokój spokój tak już zostanie
spokój
Bo ja nie umiem kochać juz, bo ja nie umiem płakać już. Już nie dotykaj wiecej mnie, już jest mi wszystko jedno. Widocznie tak musiało być, dzis dla mnie juz nie znaczysz nic. Nie wejdziesz przez zamkniete drzwi, przedemną wielka ciemność.
Przedemną wielka ciemność
Спокойствие
я просыпаюсь везде холодно кто-то звонит пусть никто не звонит не имеет ничего и пустая комната спокойствие
спокойствие
...потому что я не умею любить больше, потому что я не умею плакать другом. Уже не трогайте больше меня, уже мне все равно. По-видимому, это должно было быть, сегодня для меня уже не ты значишь ничего. Не ходи через закрытые двери, передо мной большую темноту.
Передо мной большую темноту
я иду куда-то я иду вперед идут люди такие же, спокойствие не смотри так на меня глаза закрыты так уже будет
спокойствие
Потому что я не умею любить больше, потому что я не умею плакать другом. Уже не трогайте больше меня, уже мне все равно. По-видимому, это должно было быть, сегодня для меня уже не ты значишь ничего. Не ходи через закрытые двери, передо мной большую темноту.
Передо мной большую темноту
мне больно не хочу вспоминать ты прикасаешься ко мне уже ничего не чувствую не имеет ничего и пустая комната спокойствие так уже будет
спокойствие
Потому что я не могу любить тебя больше, потому что я не умею плакать другом. Уже не трогайте больше меня, уже мне все равно. По-видимому, это должно было быть, сегодня для меня уже не ты значишь ничего. Не ходи через закрытые двери, передо мной большую темноту.