Talib Tale - Bakı axşamları | Текст песни

• Тексты песен
• Talib Tale
• Bakı axşamları

Baxar oldum pəncərələrdən,
Anıram səni hey mənzərələrdən.
Gedişin, məni tərk edişindən,
Qurtara bilməm, yaxamı kədərdən.

Indi məndən uzaqsan, uzaq,
Oldun mənə,belə niyə belə yasaq?
Qaldın bağrımda bir ocaq,
Ki sənsiz ürəyimi hey yandıracaq.

Acı həsrət dolu canla,
Axır ürəyimə sevgi damla-damla.
Edirəm hiss, canın qanımda,
Sevirəm dəli dolu duyğularımla.

Süzülən xatirələrdən,
Ürəyim kövrəlib dolur axşamlar,
Küsürəm sanki bu şəhərdən,
Sənsiz çox qərib olur axşamlar...

Baki axşamları, küləklər sərin-sərin,
Daha bu yellərdə əsməz tellərin sənin,
Getdin bu yerlərdən, məni tərk eylədin,
Indi sənsiz bu şəhərdə neyləyim?

Xəyalına dustaqdı bu beynim,
Sənsiz olmur ki, olmur neynim?
Sən getdin açılmadı eynim,
Dolmur ki yerin, dolmur neynim?

Tənhalığım ruhuma hakim,
Niyə belə olmuşam? Eşqinə təhkim.
Günahım mənim bu sevgim,
Hökmü oxunmuş, cezamı çəkim...