Зямля. У зямлі згнілі карані. Мы страцілі розум, страцілі волю. Замест таго, каб стаяць і сваё бараніць, Мы прывыкалі да пакутаў і болю.
Нямногія з нас прысвячалі жыццё Барацьбе, яны гарэлі, каб даць нам святло. Але мы, сляпыя, крычалі ім з натоўпу “далоў”, А самі йшлі ў небыццё.
І тыя, хто намі кіруюць – не болей, чым нашае адлюстраванне Ў люстэрку злачыннай дзяржавы. Мы самі абралі для сябе пакаранне, А тыя, хто супраць, згараць у агні расправы.
У брудзе нашых спажывецкіх мар Вязнуць крылы белай птушкі рэвалюцыі. Мы грамада пачвар.