Teatr Es (text - ks.J.Twardowski) - O braciach pytających się samych siebie | Текст песни

• Тексты песен
• Teatr Es (text - ks.J.Twardowski)
• O braciach pytających się samych siebie

Wyszli bracia - wiatr we włosach - co za czas!-
w oczach gwiazdy i drzewa na spodzie -

pochyleni, zanurzeni po pas,
brodzą w nocy czerwcowej jak w wodzie.

Zatrzaśnięte na krzyż okiennice,
nie skoszony jeszcze zapach łąk -

- chodźmy prędzej, takie ciemne ulice
z tym księżycem, co dogasa u rąk.

- Czy to życie jeszcze, czy już sen? -
pomysł pierwszy, potem ja pomyślę -

i dziwili się, to tamten, to ten -
las się chwieje, Jakby stał na Wiśle.

Mamy umrzeć czy żyć dalej - może wiesz -
rozważ pierwszy, potem ja rozważę -

a już wschodził powoli jak świt
odgłos dzwonów porannych na twarze.

1937

Teatr Es (text - ks.J.Twardowski) еще тексты