Ben hep sana gelirim Beni anlasın diye tenin Bırakırım kamaşsın yaşamdan gözlerim Tenini avuçlarım zaten severim Gelmesen de sevmesen de beni
Tutsan ellerimden Geçmişi unutamam ki Öpsem gözlerinden yaşları kurutamam ki Damağım çöle dönmüş Sesim çamura Oyuncağını geri ver içimdeki çocuğa
Hiç kimse bilmez Hiç kimse sevmez Şimdi sende yoksun yanımda
Hiç kimse duymaz Hiç kimse sormaz Şimdi sende yoksun yanımda
Yüzüm gözüm toz toprak Yağmurların yıkamaz Kalbim kabuk bağlar İçim artık acımaz Kanserli kentlerin çığlığından Son trenle ayrıldığımdan
№2 Ben hep sana gelirim Я всегда прихожу к тебе Beni anlasın diye tenin Чтобы твоё тело меня поняло Bırakırım kamaşsın yaşamdan gözlerim Я всё брошу, пусть мои глаза будут заслеплены жизнью Tenini avuçlarım zaten severim Я захватил твоё тело, я люблю, Gelmesen de sevmesen de beni Даже если ты и не прийдёшь, даже если ты не любишь меня
Tutsan ellerimden Если ты удержишь мои руки Geçmişi unutamam ki Я же не смогу забыть прошедшее Öpsem gözlerinden yaşları kurutamam ki Если я поцелую, я же не смогу высушить слёзы с твоих глаз Damağım çöle dönmüş Моё небо станет пустыней Sesim çamura Мой голос – грязью Oyuncağını geri ver içimdeki çocuğa Отдай ребёнку, который у меня внутри, твои игрушки
Hiç kimse bilmez Никто не знает Hiç kimse sevmez Никто не знает Şimdi sen de yoksun yanımda Сейчас тебя нет со мной
Hiç kimse duymaz Никто не слышит Hiç kimse sormaz Никто не спрашивает Şimdi sen de yoksun yanımda Сейчас тебя нет со мной
Yüzüm gözüm toz toprak, Моё лицо, мои глаза - пыль и земля Yağmurların yıkamaz Твой дождь не смоет Kalbim kabuk bağlar Моё сердце затягивается коркой İçim artık acımaz Моя душа уже не болит Kanserli kentlerin çığlığından От крика города, больного раком, Son trenle ayrıldığımdan От того, что я расстался, уехав с последним поездом