Хутчэй прагнаць бы дзень з вачэй Утрапёна прагне не адзін. Вайна ня скончыцца сама Вырашай, ці яе спыніць. Як ні круці, цябе кахаю, І ня здацца мне прычын няма.
Падтэкст падбіў размовы сэнс – З вуснаў мёд, а на сэрцы лёд. Маўчыш, любосных словаў чынш Ты зьбірала з тысячы нагод. Як ні круці цябе кахаю, Не аддацца мне прычын няма.
І пройдзем мы з табой шляхі ўсе чыста, І пойдзем мы з табой да зор агністых. Вельмі шмат хацеў бы я Расказаць табе. Ды з чаго пачаць?
А ты ж мабыць Дасі маім турботам рады. Ты, быццам мур, Мой чароўны мур.
Хутчэй прагнаць бы дзень з вачэй Апантана прагнуў не адзін. Давай, сіроткай не ўздыхай, Вырашай, ці вайну спыніць. Як ні круці, цябе кахаю, І ня здацца мне прычын няма.
Прайду я да цябе шляхі ўсе чыста, Пайду скрозь церні я да зор агністых. Вельмі шмат хацеў бы я расказаць табе. Ды з чаго пачаць?
А ты ж мабыць Дасі маім турботам рады. Ты, быццам мур, Мой чароўны мур.
А ты ж мабыць Дасі маім турботам рады. Ты, быццам мур, Мой чароўны мур.
Ты ж мабыць Дасі маім турботам рады. Дасі маім турботам рады. Дасі маім турботам рады.