Брыду па ростані дамоў, І цень мая за мной ідзе. Што нам нясьціся стрымгалоў – Ніхто чакацьме нас нідзе. Шукаю сябра, ноч бяз сну... Я так сябе губляў падчас. Але ж Таго не праміну, Хто самым лепшым ёсьць у нас.
Прыпеў: Езус адчыніў Ўсе брамы і ўсе дзьверы Тым, хто не забыў. Колькі бед наўкруг, Бо сэрца ж не з паперы Табе ён адкрыў.
Даўно сьцямнела, як блукар, Адказ спрабую зноу знайсьці, І страх мне зноўку сам спадар: З кім поруч крочыць па жыцьці?