Засынай, мая чортава муза, Убачымся зноў у халодным сне, Так, мы паміраем, і тэмпература, Падаець ніжэй за сябе. А я Ствару гэты сон, Павяду цябе сьцежкай, Запалім агні, І чэшырскай усьмешкай Ты растварысься ў вечнай гульні Супраць мяне.
Мы жывем ва ўласным сьне, ты З пустэчы і пяску ствараеш мяне, я Твая шызафрэнія цемры й цішыні, я твая ілюзія!
Сны - гэта нашы маленькія казкі, Надзенем маскі, і згуляем п'есу, Ты прынцэса, якая глядзіць у вакно, А я твой сумны П'еро. Запляцем адзін аднаго у арканы, Я буду твой яд, а ты - мая драма, І назаўсёды працягнецца наша гульня, Ты або я. Я