Штодзень вылазячы з-пад коўдры Каб паліць жыццё ў зацяг, Я губляю назаўсёды Назаўсёды хуткі шлях. Застаецца толькі сцежка, Па якой ісці - ня смак, І таму ўсе з усмешкай Кажуць мне, што я дзівак Пр: Маё вар'яцтва - не прыгода, Не прыносіць асалоды, А вось падставы для смяхоты - Калі ласка, атрымай.
Маё вар'яцтва - ёсць істота, Маё вар'яцтва - што балота, І ані разу не ахвота Мець у галаве дзівосны край
Маніякальныя сімптомы І падазронасць ва ўсім, Патэнцыяльна ў кожны момант Жаданне знішчыць рэалізм. Агідна кожнаму вар'яту, Што ён не геній, не мастак, А ўсё адно - даюць парады: \"Да лекара або нагак\" Пр: Маё вар'яцтва - не прыгода, І горш трымацца з кожным годам, Ад гэтага - адні турботы, І апаноўвае адчай
Маё вар'яцтва - ёсць істота І ў любы адрэзак году, Баюсь шалёнаю дурнотай Неіснуючага ўрача.
Чаму ж не бачу аднарогаў І не натхняюся нічым, Увогуле, якім жа бокам, Я павярнуўся ў саліпсызм? Незразумелая падстава - Навокал глузданутых шмат, І не гадаючы на каве, Амаль што кожны з вас - вар'ят.
Маё вар'яцтва - не вар'яцтва, Усяго нагода да мастацтва...