Nyt täyttyy mahlainen malja Tuoppeihin virtaa sahti ja kalja Uusi polvi kun päätänsä nostaa Vanha tapa ei kuole koskaan
Murtumaan ei kristityn miekkakaan meitä saa Käymme teistoa ainiaan Nyt laulumme jumalille raikaa saa Siis tuoppinne nostakaa!
Tummat pilvet, ilkeä taivas On kaukana korpien kätköissä maa Kyiset pellot, katajainen kansa Luulivat voivansa sen alistaa
Наполняется деревянный кубок, Пиво льётся в пинты, И пусть поколения сменяют друг друга, Древние обычаи не изживут себя. Ни один христианский меч нас не сразит, Мы отразим нападение, Нашу песнь услышат боги. Так выпьем же за это! Чёрные тучи на небе, Дикая земля, И враги, которые думают, Что смогут нас сразить.