Og hvør ið enn klettum ræður ei á vindi vá Teir hildu um stýrisvøl tá ódnin legði á \"Legg upp í lotið,\" rópti ein og samdir teir hála á stýrisvøl, men alt til fánýtis
Leiðin er løgd, í gróti er høgd, og eru vit nøgd tá søgnin er søgd
Og skriður tín knørrur fram tað sama hvat tú vil Teir bardust um stýrisvøl men einki róður til Og enn vit halda stýrisvøl eins og vit halda vit eru fræls, trælborin óspurd so
Fjakka vit øll um kirkjugarðsvøll í oyðini høll, um fjarbláu fjøll
Tiltuskað av landnyrðings ódn, og vindurin leikar í Miðgarði mól Til Ásgarðs har Askurin stóð, sum træðrirnir lívsins í lotinum har blaktraðu tá
Fjakka vit øll um kirkjugarðsvøll í oyðini høll, um fjarbláu fjøll
og fløtur, vitandi hvat mál vit megna livandi Og feigdin dregur liðandi, vit vála henni Tigandi á ting
Solo: Heri Joensen Solo: Terji Skibenæs
Fjakka vit øll um kirkjugarðsvøll í oyðini høll, um fjarbláu fjøll
Væl vitandi langnunnar leið, men gott er tað treystið at val er í vón Óteljandi leiðirnar tær, men ilt er tað treystið at valið er gjørt, leiðin bert ein
Leiðin er løgd, í gróti er høgd og eru vit nøgd tá søgnin er søgd
Translation:
And whoever reigns these cliffs, did not defeat the wind They held the tiller when the storm broke loose “Steer into the wind,” shouted one and united they pulled the tiller, but all in vain
The course has been set, carved in stone And are we satisfied when the tale is told
And does your ship advance regardless of what you want They fought over the rudderless tiller And still we hold the tiller as we Think we are free, thrallborn unconsulted so
We all drift on the graveyard field In desolate halls, about distant mountains
Drenched and weary by the northwestern storm, and the winds rages in Midgard To Asgard where the Ash stood, like the threads of life then flapped in the breeze
We all drift on the graveyard field In desolate halls, about distant mountains
And plains, knowing what goal we are capable of living And destiny draws slowly, we drift to meet it
We all drift on the graveyard field In desolate halls, about distant mountains
Well aware of the course of destiny but it is comforting that choice is before us Countless your possible courses, but discomforting that the choice has been made, only one course
The course has been set, carved in stone And are we satisfied when the tale is told