Und wenn der harte Todesschlag Die Sinnen schwächt, die Glieder rühret, Wenn der dem Fleisch verhasste Tag Nur Furcht und Schrecken mit sich führet, Doch tröstet sich die Zuversicht: Ich lasse meinen Jesum nicht. --- Когда неумолимый смертный час помутит разум и расслабит члены, когда сей день, для плоти ненавистный, покроет меня ужасом и страхом – найду я утешенье в упованьи: я не оставлю моего Иисуса. --- BWV 124 Hubert Günther Düsseldorf, Germany