Hví er jørðin rund og hví er sólin so heit tað spyrt tú nú og sigur at tú onki veit tú grundar yvir stjørnurnar og mánan og alt tað sum skapar hvørja nátt og hendan ljósa dag
Hví fegnast vit og falla síðan næstan heilt í fátt hvat gevur okkum mótið og so aftur minni mátt tín ivi setir spurningar tú hyggur út á hav og lotið kínir tær og takkar fyri alt tú gav
Ein fuglur hann má seta seg og hvíla seg viðhvørt hvíla seg og finna sær sín frið ein og hvør má hvíla seg tá arbeiðið er gjørt so hvíl teg nú og kom so aftur við
Tú lurtar og frættir mangt um tína stóru verð tú óttast at tað bara móti verri tíðum ber tú harmast og tú spyrt meg um eg skilji hví so er eg veit ei nú at svara tær men eg hugsi hetta her
So sum tú sært heimin fært tú heimin inn at tær so sum tú fekst heimin inn at tær tú heimin bar men tá tú ikki stúrir meir og alt av nýggjum sær tín heimur kanska fagnar tær og tú sær tíni svar
Ein fuglur hann má seta seg og hvíla seg viðhvørt hvíla seg og finna sær sín frið ein og hvør má hvíla seg tá arbeiðið er gjørt so hvíl teg nú og kom so aftur við hvíl teg nú og kom so aftur við hvíl teg nú og kom so aftur við