Situr hon í stovuni hon er nú á netinum situr hann í stólinum man hon pussa fjaðrarnar hvønn hon skrivar við veit hon hann veit onki hann fekk gron hvar hon er hann veit tað ei hon er farin egna leið
Soleiðis fara kvøldini hvørva øll í rúmdini doyggja tey í syndini skal hann pussa fjaðrarnar nú var aftur onkur har hann má gita hvør tað var kanska alt er sum tað skal men hon hugnar sær nú væl
Gongur hann á gøtuni telur allar stjørnurnar livir nú í løtuni troytir allar gøturnar brádliga er onkur har hann má gita hvør tað var hvør tað er hann veit tað ei men hann fer nú egna leið
hann fer nú so beint avstað eftir tí hann hevur sæð kanska alt var sum tað skal men hann hugnar sær nú væl kanska alt var sum tað skal men hann hugnar sær nú væl