ՈՎ ՍԻՐՈՒՆ, ՍԻՐՈՒՆ
ժողովրդական, խոսք` Լ. Միրիջանյանի
Ո'վ սիրուն, սիրո'ւն, երբ որ ես կրկին,
Հանդիպում եմ քեզ իմ ճանապարհին,
Նորից այրում են հուշերս անմար,
Նորից կորչում են և' քուն, և' դադար:
Ո'վ սիրուն, սիրո'ւն, ինչո՞ւ մոտեցար,
Սրտիս գաղտնիքը ինչո՞ւ իմացար.
Մի անմեղ սիրով ես քեզ սիրեցի,
Բայց դու, անիրա'վ, ինչո՞ւ լքեցիր:
Ա՜խ, եթե տեսնեմ օրերից մի օր.
Դու ման ես գալիս տխուր ու մոլոր,
Ընկեր կդառնամ ես քո վշտերին,
Մենակ չեմ թողնի իմ կարոտ յարին:
Ах, краса моя,
Зачем подошла?
Сердце у меня
Зачем отняла?
Тебе равной нет,
Как ты хороша!
Устремилась вслед
За тобой душа…
Жизни тяжко бремя,
Быстро гаснет страсть,
Но теряет время
Над любовью власть!
И пока дышу я
И бежит в жилах кровь,
Лишь тобой живу я:
Ты – моя любовь…
Valentina Karakhanyan, Sona Hovannesyan еще тексты
Оценка текста
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 1