У сэрцы края марозау На полi з-пад тысячы льдоу Стаiць ганарова шмат год нерухома Постаць да неба з тысяч агнёу. Са зброяй стаiць, глядзiць-пазiрае - Чужынец нiколi ня пройдзе сюды, Паветра удыхае, на дудах грае, Плячыма з намi на варие заужды!
Поуначы дзецi, марозау браты, Ня вераць у страх, ня ведаюць здрады, Адрубяць варожаму племю хвасты, Сякераю вострай белай расплаты!
Навокал нянавiсць i слезы, Сонца закрыла хлусня! Нам дапамогуць злыя марозы I вострыя променi новага дня! Назад не адступiм мы нi на крок, Наперад глядзiм мы ганарова, Выганiм з дому здраду i змрок, Знiшчым зайздроснiкау мы паступова!