Ríðum, ríðum og rekum yfir sandinn, rennur sól á bak við Arnarfell, hér á reiki er margur óhreinn andinn, úr því fer að skyggja á jökulsvell; Drottinn leiði drösulinn minn, drjúgur verður síðasti áfanginn.
Þey þey! þey þey! þaut í holti tóa, þurran vill hún blóði væta góm, eða líka einhver var að hóa undarlega digrum karlaróm; útilegumenn í Ódáðahraun eru kannske að smala fé á laun.
Ríðum, ríðum, rekum yfir sandinn, rökkrið er að síða á Herðubreið, álfadrottning er að beizla gandinn, ekki er gott að verða á hennar leið; vænsta klárinn vildi eg gefa til að vera kominn ofan í Kiðagil.