Рэфрэн: Табою я дыхаю кожны дзень, Мае Вэнэра абдымаю цябе за плечы. Калi надыйдзе час - пусцi вянок па вадзе, I твае вочы у вагняг тысячау свечак.
Табою я дыхаю кожны дзень, Мае Вэнэра абдымаю цябе за плечы. I пакуль памiж намi ток iдзе, Да сустрэчы - заутра увечары.
Куплет(1): Матывы усходу быццам чароуны магнiт, Мяне прыцягнуць так моцна, i пэуна на доуга. Я быу адзiн калi згасалi начныя агнi, I мой сiлуэт злiвауся з вялiкай дарогай.
Адкажы колькi сцены бачылi сцэнау у пасцелi, Адкажы на колькi хопiць эмоцыяу свежых. Каб здзейснiць усё тое, чаго мы не паспелi, Каб сцерцi памiж душамi апошнiя межы.
Надыходзiць час, у чарговы раз для нас, Непаразуменне быццам ладзi восень чакае. Пакуль упрыме на слых мiлiёны фраз, Тады пазнаем: Хто гуляе, а хто кахае!
I ружы не завянуць, пакуль вочы у вочы, I не зацiхне сэрца, калi адчуеш мой такт. У той час калi анёлак спiць, я сярод ночы Малюю верш, быццам пiша карцiну мастак.
Рэфрэн: Табою я дыхаю кожны дзень, Мае Вэнэра абдымаю цябе за плечы. Калi надыйдзе час - пусцi вянок па вадзе, I твае вочы у вагняг тысячау свечак.
Табою я дыхаю кожны дзень, Мае Вэнэра абдымаю цябе за плечы. I пакуль памiж намi ток iдзе, Да сустрэчы - заутра увечары.
Куплет(2): Агнi сталiцы, твае вочы пасля навальнiцы, Мы п'ем сухое вiно з вiдам на трамвайны шлях. I мне цiкава: "Што табе будзе сёння снiцца?" Магчыма тое, як мы плывем на караблях.
Як сустракаем дэльфiнау, а Менск быццам Афiны, Парфэнон будзе заутра пасля соцен мiляу. I мы патрапiм на баль, дзе пры святле сапфiрау, Я прысвячу табе дзясяткi жывапiсных стыляу.
Ты для мяне уражанне, як для Манэ impressio, Словы быццам фарбы, лягуць мягка на палатно, Гукi - выявамi стануць, карцiны - стануць песнямi, Калi надыйдзе ноч, выляцiм мы праз вакно.
I нас не спынiць ужо анiяк, I мы з табою быццам чароуны мiраж. Ты п'еш сухое вiно, я дапiваю каньяк, Ёсць адчуванне, што гэты свет стау цяпер наш.
Рэфрэн: Табою я дыхаю кожны дзень, Мае Вэнэра абдымаю цябе за плечы. Калi надыйдзе час - пусцi вянок па вадзе, I твае вочы у вагняг тысячау свечак.
Табою я дыхаю кожны дзень, Мае Вэнэра абдымаю цябе за плечы. I пакуль памiж намi ток iдзе, Да сустрэчы - заутра увечары.