Xəzərimin sinəsi gah zil, gah da bəm olur, Yarpaqların, güllərin niyə hərdən nəm olur? Səndən ayrı düşəndə könlüm dolu qəm olur Qucağında Xəzərin yatıb dincələn Bakı. Qarı, çiskin yağışı , əyri köndələn Bakı.
Hələ neçə küçədə güllər dəstələnməyib Hələ neçə nəğmənin xalı bəstələnməyib Yüz il ömür sürəydim , bir gün xəstələnməyib Yazaydım , yaradaydım şah nəğməni mən Bakı Oxuyaydım hər yanda onu ürəkdən Bakı