We zitten samen in de kamer en de stereo staat zacht en ik denk nu gaat 't gebeuren, hierop heb ik zo lang gewacht niemand in huis de deur op slot mijn avond kan nie tmeer kapot
Suzanne, Suzanne Suzanne, ik ben stapelgek op jou
Ik leg mijn arm om haar schouders, streel haar zachtjes door haar haar ik kan het bijna niet geloven, voorzichtig kussen wij elkaar en opeens gaat de telefoon en een vriendelijke stem aan de andere kant van de lijn verontschuldigt zich voor 't verkeerd verbonden zijn en ik denk bij mezelf: waarom nu, waarom ik, waarom
Suzanne, Suzanne Suzanne, ik ben stapelgek op jou
'k Ga maar weer opnieuw beginnen, zoen haar teder in haar nek maar de hartstocht is verdwenen, en ze reageert zo gek ze vraagt of er nog cola is en ik denk: nu is het mis
We zitten nog steeds in de kamer, met de stereo op tien 't zal nu wel niet meer gebeuren, dus ik hou het voor gezien ze zegt: ik denk dat ik maar ga ze zegt: tot ziens en ik zeg: ja
Suzanne, Suzanne Suzanne, ik ben stapelgek op jou Ik ben stapelgek op jou