Beklentiler, Beklentiler kus Tökezle düş diye başımda bekler her puşt Sıcaklığa öyle muhtacımki olcam zerduşt Öyle perdşutki ruhum uçup gider her düş Bakınca fiilen, insanlar iğrenç Yer denen şu şaheserden hiç eser yok iyiden Sırf bundan değilse açlıktan acır midem Ve sade müzik olur ruhuma zırh ve miğfer Sefalet çorbasına gözyaşım tuz Ve bunun gayriihtiyari sonucu söz yazıp dur Sapıt ve yazdığın her sözünü çöp yapıp şut Atıp bidona ağla biraz, gözyaşım dur Baya bi zayıfladım yürümek artık zor bana Etrafımda zorbalar, beyinciğimi kor basar Ruhumu hiç yormasam yorar beni yo falan Şarkı değil destan olur hayatımı sorsalar Nakarat (x2) Sıkıldım artık bu ghetto luktan Tanrım Bu soru sana aslında sorulmaz ama Neden neden neden neden Neden neden neden neden Engelim olunca her yolumda Tanrım Özür dilerim ama tek sorum var sana Neden neden neden neden Neden neden neden neden 2. Verse : Sabah uyandığımda tek sorum neden ama Akşama doğru falan hep sonuç keder Rest olup hemen içim birden eks olur Cebelleştiğim hayat çok zor bi tez moruk Eben meben kalmaz, şu an yaşadığım his garip Etrafım izmarit, sadece izmarit Bardaklar tavlalar ve tabaklarda izmarit Yinede benden çok buna perdelerim müztarip Nereye gidersem ben gelir hep kuyruk gibiler Sonra dedim birden, delirmek buymuş Affedin beni eğer gelirsem huysuz Eğer şu anda bi şeyler dediysen duydum Aaaah !! Yeter !!! Neden başım böyle Şu aciz ruhum neden beden taşır köhne Bu dört duvar herşeyimi aldı benden Aldı benden, aldı neden, aldı neden Nakarat (x2) Sıkıldım artık bu ghetto luktan Tanrım Bu soru sana aslında sorulmaz ama Neden neden neden neden Neden neden neden neden Engelim olunca her yolumda Tanrım Özür dilerim ama tek sorum var sana Neden neden neden neden Neden neden neden neden