Змоўклі пушчы і гаі... Пад чорным небам - срэбрам заліты палі. Азераў воды ў паветра паднялісь, Буйнымі кроплямі бліскуча між дрэў соснаў разлілісь.
І зліўся космас з нашай роднаю зямлей Крыламі зорамі, вясёлкавай рукой, Па іх цякла вада, ды гібкі быў праменчык жгучы... І раптам свет падзелен быў на астравы лятучы.
На гэты шлях ступіў, бывайце рэальныя часы... Па лесвіцы із зор знікаю ў цемнай вышыні...