Nie chciałem śpiewać ani pić. песня В.С.Высоцкого тот кто раньше с нею был (на польском языке)
Nie chciałem śpiewać ani pić. I bez niej nie umiałem żyć. To była miłość. Szczenięca miłość. A jeden z tych, co mieli ją, Powiedział: - Pędź, gówniarzu, won! Powiedział: - Pędź, gówniarzu, won! Aż mnie zmroziło. A jeden z tych, co mieli ją, Powiedział: - Pędź, gówniarzu, won! Powiedział: - Pędź, gówniarzu, won! Aż mnie zmroziło.
A jeden z tych, co mieli ją, Ubliżał mi, wyzywał, klął. Ja się w ten układ wpychać nie chciałem, Lecz kiedy miałem spadać już Ona rzuciła krótko: - Tchórz! Ona rzuciła krótko: - Tchórz! Więc z nią zostałem. Lecz kiedy miałem spadać już Ona rzuciła krótko: - Tchórz! Ona rzuciła krótko: - Tchórz! Więc z nią zostałem.
A jeden z tych... Co niech go szlag! Podskoczył do mnie krzycząc tak: Chodź na solówkę, nie masz wyboru! Wychodzę. Ma być sam na sam. Honor to święta rzecz, a tam... Honor to święta rzecz, a tam ośmiu bandziorów. Wychodzę. Ma być sam na sam. Honor to święta rzecz, a tam... Honor to święta rzecz, a tam ośmiu bandziorów.
Obcy mi cykor, bliski gniew. Nie mdlałem nigdy widząc krew. Nóż mieć w kieszeni zawsze wypada. Trudno przewidzieć własny los, Lecz pierwszy możesz zadać cios! Lecz pierwszy możesz zadać cios - to jest zasada. Trudno przewidzieć własny los, Lecz pierwszy możesz zadać cios! Lecz pierwszy możesz zadać cios - to jest zasada.
Gdy zazgrzytała stal o kość, Myślałem: Będą mieli dość! Mogłem się cofnąć, lecz mi odbiło! Źle, gdy się człowiek głupio rwie, Paru od tyłu zaszło mnie! Paru od tyłu zaszło mnie, za późno było! Źle, gdy się człowiek głupio rwie, Paru od tyłu zaszło mnie! Paru od tyłu zaszło mnie, za późno było!
Pan prokurator z ran mych drwi. Zamknęły się więzienia drzwi. Tam - w lazarecie - dogorywałem. Felczer na żywo rany szył I mówił: Będziesz, brachu, żył! I mówił: Będziesz, brachu, żył! A ja żyć chciałem! Felczer na żywo rany szył I mówił: Będziesz, brachu, żył! I mówił: Będziesz, brachu, żył! A ja żyć chciałem!
Odsiedzę, co odsiedzieć mam. Ona nie przyjdzie, głowę dam! Ja jej nie winię. Wcale nie winię. Żyje pod konstelacją złą, Lecz jeden z tych, co mieli ją... Lecz jeden z tych, co mieli ją, na pewno zginie! Żyje pod konstelacją złą, Lecz jeden z tych, co mieli ją... Lecz jeden z tych, co mieli ją, już wkrótce zginie! __________________________________________________ Tekst oryginalny: Włodzimierz Wysocki - Тот, кто раньше с нею был Tłumaczenie - Roman Kołakowski