Kamienni woje odziani w futrzane i lniane stroje
Dzierżący w swych rękach bogato zdobione swarzyce
Topory i tarcze, czyny i mecze
Słowianie! Słowianie!
Ostatni stojący dumnie na straży pogaństwa
Obrońcy ziem naszych, których granice wielokrotnie krwią braterską znaczone bywały
Słowianie! Słowianie!
Ich dzieje przenigdy nie śmiały być sądzone przez obcych proroków
Nie wymagały też pisemnych oświadczeń, gdyż cała mądrość była starannie
przekazywana przez naszych pradziadów z pokolenia na pokolenie
Słowianie! Słowianie!
Magiczna moc zaklęta w tym słowie sprawiała, że religijni innowiercy niczym niewiasty
płochliwe odczuwali głęboki strach i respekt wobec barbarzyńców
Słowianie! Słowianie!
Wszak podzieleni niekiedy bywali, to jednak właśnie oni najdłużej przeciwstawiali się,
walczyli z wyznawcami żydowskich symboli, walczyli zaciekle z ludźmi, którzy swe modły
wznosili swe modły do wisielczego bałwana, nazywanego przez nich samych Jezu
Chrystem
Słowianie! Słowianie!
To świt nowej ery, która nadchodzi, wyłania się z pomroków dziei, aby przynieść wieczne
zwycięstwo pogańskiemu narodu, zadmijcie w rogi! Szykujcie ofiarę! Ten stół zastawcie!
Nadchodzą bogi!
Najmężniejsi i najdzielniejsi spośród wszystkich, Słowianie! Ponadczasowi i odwieczni
obrońcy, Słowianie! Mądrością przewyższający zwykłych śmiertelników, Słowianie!
Bezwzględni i barbarzyńscy, Słowianie!
Wojnar еще тексты
Оценка текста
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 1