MELIA An ergo me solam obiicis? Subsiste! nam iactata sic perstat fides?
ZEPHYRUS Ne patere, quæso, ut noceat insonti Deus!
APOLLO Adesne latro! fraudis infandæ artifex! Hyacinthum amicum rapere non fuerat satis? Rapuisse sponsam numquid et nostram simul, Sceleste, tentas? crimen et mendax novis Criminibus auges? Impie! iratum tibi Quid possit, experire, iam Numen modo! Amantis et nocentis, et iuste quidem Nocentis experire vindictam Dei! Irruite, venti! claude sceleratum specu Aeole!
ZEPHYRUS Quid! heu me!
MELIA Quid agis, o Numen grave! Funeribus an replere vis regnum Patris? Iam Fratre cæso occidis et Zephyrum simul? Tyranne! nunc et Meliam et regem obprimes?
APOLLO O cara!
MELIA Quid! vocasse me caram audes? Cruente!
APOLLO Me percipere si non sit grave.
MELIA Est grave, tace! atque nostra, sic Genitor iubet, Illico relinque regna, ne noceas magis!
APOLLO (Ah, pone tandem fulmen o Supernum Pater! Quousque persequetur hic miserum furor?)