Вечаровыя цені плывуць ад акна,
Пагаворым пад вечар
Не аб вечным, аб нечым,
Хоць пра тое, што хутка вясна.
Як даўно я табе не казаў пра вясну!
Прабачаюся, чуеш:
Ты са мной вясной начуеш,
Не баішся, што я не засну.
Усьміхаешся ў сьне, як глядзішся у ваду,
Не баішся, што ў ноч нечакана сыйду –
І ня страшна да раньня
І чакаць і баяцца вяртаньня...
WZ-Orkiestra еще тексты
Оценка текста
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 1