Köhnə kaset prokat, yenə yığılmayıb krovat Kreslomda yayılmışam, ayağlarım rahat Baxıram: bir dənə fahişə axıra qədər doladı 6 nəfər gənc oğlanı Hamısı necə fağır haaa Beyin çöndü, belə filmlər hamısı çəkir harama Külqabını tulladım, dəydi ekrana Durdum, siqaret yandırdım, oturdum Bir dənə qurtum çaydan uddum, Şamxala zəng vurdum Neçə dəfə yığdım bilmədim, həm də saat 5 idi “Bu nömrəyə zəng çatmır” – qız başımı deşdi Niyə sə evdə səssizdir Bütün hisslər ölüb ya da donub Bütün daş-divar, əsəbi üzümü görüb Fikirə getdim indi nəsən 70-ində osan Bu A blokda bir qara çığırtı ölü süküldü pozan Arvad səsi vaydı-haydı, bilmirəm nə haydaydım Şəpitlərimi geyindim tez, iki dəqiqəyə qapıdaydım Döyüntülərim artır, həm də nəfəsim ağır gəlir Arvad səsi yüksəlir, yoxdur bunda səbr Aşağı çəkdim əl dəstəyin – elə ki açım qapını Qanım dondu tanıyırdım önümə duran qadını Qan səpilib bütün bloka, qıp-qırmızı qapı Bu o filmdəki fahişə qadın...alnında külqabı