Onun fikrində belə yaşamağ vahiməli Sinifdə qızlar arasında yeganə bakirədi Heç vaxt ağlamaz,yazsa qiymət kafi müəllim Atasın itirmişdi düşmən tutanda Qahirəni
Bir dahi dəli kimi qızın yarası qalın Bu bədbəxtin son hadisədən heif bir xalası qalir Ev yoxsul,tavan nazik,divarın malası qalıb Ağlayırdı gözü önündə ata qızının qadasın alır
Hara sığar axı,xalasi deyir istəmə pul Qurtarib evdə hər şey,yox nə cörək,yox nə un 1 həftə sonra onu bir varlı evdə işdədə qul Alçağ əmr verib qışqırırdı tez işdə və dur
Hər dəfə bu hadisə ürəyi daş kimi bərkitdi Adiləşdi əziyyət ona,ağlamaği tərgitdi illər gəldi getdi dərk etdi Saat 1 qalirdi doğma yeri tərk etdi
Yad şəhər soyuğ, nazik köynəyi dayağı Nə vaxtdı daş ustə yatır göynəyir ayağı Xoşbəxtliy uzağ səma amma görməyir qağayı Tək yol fahişəlikdi vermir ölməy qərarın
Aylar sonra istəyinin həyata keçməsi Kabluk,qımızı pamada,bədəndə döyməsi Hər gecədən sonra əzələlərin göynəməsi Ailənin səsini əvəz edirdi artiğ nalə səsi
Təsəffür etmədiyi indi onun başına gəlir Pul boldu artığ dəyir ən bahalı maşına əli Hər gələn bədəni sevir olmur göz qaşına dəli Və birdə fikirləşirdi evlənmək yaşına gəlib
Amma belə həyat tərzi ona xoş və havayı idi Ona görəki hər səhər o ən bahalı naharı yeyir Hal-hazırda yaşananları həyatın baharı bilir Kövrəlib deyirdi geridə qalanlara bax hara gedib
Uzağlara gedir orda vardı ata qəbri Gözlərdən yaş axır yaşamağada yox səbri Hər şeyi var atasızlığdı tək səbəbi Bularada dözə bilməyib son dəfə döyünür qəlbi