yaroslav povadno nachinaet svistoplyasku, kabluchki po zemiçe kje iskorki letyat, busy i monetki, vinograd i brykva, plyasni na upavñosç vremeñçy tik tak
kruzhis´
mladnye scykuhi, nédohlost´plyasniçey bereznaya zhizha, neyra nera na kabluchki nadel ya, budu vseh krasívey melodichna ybozhnost´, s utra do utra