Ylfa Mist (перепев Любэ) - Fljótið (Река) | Текст песни

• Тексты песен
• Ylfa Mist (перепев Любэ)
• Fljótið (Река)

Fljótið

Eitt sinn fann ég lítið fljót
sem fikraði sig niðrí mót.
Hinum megin sá ég mann,
mikið horfði ég á hann.
Þarna virtist ágætt vað,
vatnið grunnt en hvað um það;
blotnað hefði upp að hnjám,
og hruflað mig á nokkrum tám.

Ég sit og sakna,
sé þig er ég vakna.
Nú helst af öllu vökna vil.
Vissi ei þá, en nú ég skil.

Þarna langur tími leið,
löngun jókst og hjartað sveið.
Ég stóð grafkyrr, þar var þurrt,
þar til sá hann ganga burt.
Fljótið kaffærði mín köll,
kulnaði þá von mín öll.

Nú sit og sakna
sé þig er ég vakna.
Ég helst af öllu vökna vil,
vaða þar berfætt, finna til.

Ef finnur þannig fljót
þá farðu straumnum mót.
Ef finnur þannig fljót
þá farðu straumnum mót.
Þar er lífsins undirrót.

Ég sit og sakna,
sé þig er ég vakna.
Nú helst af öllu vökna vil.
Vissi ei þá, en nú ég skil.

Ylfa Mist (перепев Любэ) еще тексты