Вецер вый...
Над зямлёй...
Забяры мяне з сабой...
У пустэчу...
Смерці край...
І мой голас пахавай...
Спяць лясы...
У цішыні...
Мне даруюць свае сны...
Бачу я...
У гэтых снах...
Што толькі Смерць адзіны шлях...
Надзея...
Памірае...
Пад жоўтай коўдрай лясоў...
Вецер...
Праклінае...
Выццём скрухі ды роспачы...
Я крычу ў нябёсы...
А адтуль цішыня...
І пагарда к чал-авецтву...
І к цяплу майго жыцця...
Мне здаецца, нябёсы плачуць...
Але гэта толькі дождж...
Я чакаю вечнай Цемры...
Але гэта толькі ноч..
Роспач...боль...ды спусташэнне...
Расчараванне...
Zaklon еще тексты
Оценка текста
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 1