Gecələr mənə dikilən o gözlərə hey baxıram Açılan sabah yazılır bu sözlərə ki, heç də yanmıram, heç utanmıram
Çıx günəş, qurut bu yanağıma yaş toxunur Ürəyim yanır, bilirəm yenə də
Onu görənə, onu sevənə min əziyyət var Dəli kimiyəm, yenə düşürəm yollarına Axı bilirəm, onu sevirəm bir həqiqət var Yenə gedirəm mənə açılan qollarına
Göz bəbəklərinin də gecələr kimi qapqara olduğunu, Ay işığının pəncərədə yatmağını nə qədər çox sevdiyini, Sənsizliyin və səssizliyin necə çətin olduğunu sən hardan biləsən axı?