Zapachniało powiewem jesieni,
Z wiatrem zimnym uleciał słów sens -
Tak być musi, niczego nie mogą już zmienić.
Brylanty na końcach twych rzęs...
Tam, gdzie mieszkasz, już biało od śniegu,
Szklą się lodem jeziorka i błota.
Tak być musi, już zmienić nie zdoła niczego.
Zaczajona w twych oczach tęsknota...
Wróci wiosna, deszcz spłynie na drogi,
Ciepłem słońca serca się ogrzeją.
Tak być musi, bo ciągle tli się w nas ten ogień,
Wieczny ogień, który jest nadzieją.
____________________________
Повеяло дыханием осени,
С холодным ветром долетает смысл слов -
Так должно быть, ничего нельзя уже изменить.
Бриллианты слёз на кончиках твоих ресниц...
Там, где живёшь, уж всё бело от снега,
Искрится лёд на озёрах и болотах.
Так должно быть, уже изменить ничего нельзя.
Затаилась в твоих глазах тоска...
Весна вернётся, дождь будет лить на дороги,
Тепло солнца сердца согреет.
Так должно быть, ведь всё ещё тлеет в нас огонь,
Вечный огонь, который называется надеждой.
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 2